«Το μεθυσμένο καράβι» του Αρθούρου Ρεμπώ, είναι πραγματικά ένα μεγαλειώδες και επαναστατικό ποίημα. Τον ποιητή όμως τον διάβασα ήδη μεγάλος. Η επανάσταση για μένα είχε λάβει ένα διαφορετικό νόημα, αυτό της συνεργασίας, της συνεννόησης, της καλοσύνης. 
Στις αρχές του 2012 έπεσα πάνω στις επιστολές που αντάλλασε με την μητέρα και την αδερφή του, άκρως προσωπικές και ανθρώπινες. Αυτές οι επιστολές ήταν η αφορμή μου για να γράψω το θεατρικό. Το Μάρτιο του 2012 είχε σχεδόν ολοκληρωθεί.  Έλλειπε μόνο μια σκηνή που γράφτηκε ένα μήνα αργότερα. 
Οι ήρωες του θεατρικού «Βερλαίν» και «Ματίλντ», επισκέπτονται τον τάφο του ποιητή Ρεμπώ, στην Σαρλβίλ. Ο σωματικός πόνος - ένας ακρωτηριασμός-, τους παρακινεί να συνεχίσουν την ζωή αντί να εγκαταλείψουν την μάχη. Ο ποιητής θα τους έδειχνε τον δρόμο. Η αληθοφάνεια της ιστορίας αναμειγνύεται με την πραγματικότητα της δική μας ζωής. Στόχος μου ήταν να δούμε κατάματα την ζωή και να βρούμε την δύναμη να υπερβούμε τα αναπόδραστα δεινά της. Δεν ξέρω αν τα κατάφερα.
Εκτός των ηρώων μου, επισκέφτηκα μαζί με αγαπημένους μου ανθρώπους, τον τάφο του Ρεμπώ στην πόλη Σαρλβίλ, τον Ιούνιο του ίδιου έτους. Ίσως να ζήλεψα τον «Βερλαίν» και την «Ματίλντ»! Το θεατρικό έπαιρνε καινούριες διαστάσεις. Μετά την επίσκεψή μου στην Σαρλβίλ, έγραψα το κείμενο «Από τον Κολοκοτρώνη στον Ρεμπώ». Μένει να ωριμάσουν οι λέξεις και να εκδοθεί. 
Μια τυχαία συνάντηση με τον σκηνοθέτη Αλέξιο Κοτσώρη στο σπίτι ενός φίλου μας, ήταν ο λόγος που τον Μάιο του 2014 το κείμενο ανέβηκε στο Ίδρυμα «Μιχάλης Κακογιάννης». Ο  Στέφανος Κορκολής έγραψε την μουσική. Την επόμενη χρονιά, το 2015 ανέβηκε ξανά στο «Κακογιάννης» και εκδόθηκε από τον «Γαβριηλίδη».
Αυτή είναι η μικρή ιστορία που προέκυψε με την ανάγνωση ορισμένων επιστολών.